Pętle bez wątpienia są jednymi z najczęściej wykorzystywanych elementów języków programowania.
Pętle bardzo ułatwiają życie programistom, nie są trudne do opanowania, dlatego postaram się wyjaśnić w jaki sposób działają i jak je używać.
Pętla FOR
- warunek pętli for składa się z 3 parametrów
- pierwszy parametr (i = 0;) – startujemy od liczby 0
- drugi parametr (i<=10;) – wykonuj pętlę dopóki nasza zmienna jest mniejsza bądź równa 10;
- trzeci parametr (i++) – oznacza, że z każdą iteracją(obiegiem) pętli, zwiększamy ją o 1
- instrukcje pomiędzy klamrami wykonają się wraz z każdą iteracją pętli
Przykład pętli FOR
Pętla WHILE
- po słowie while, umieszczamy w nawiasach warunek
- warunek (j<=10) – jeśli zmienna “j” jest mniejsze bądź równa 10
- instrukcje pomiędzy klamrami wykonają się wraz z każdą iteracją pętli
- iteracja odbywa się wewnątrz pętli (j++)
Pętla DO WHILE
- różni się trochę od pętli WHILE, warunek piszemy dopiero za klamrami
- obojętnie jaki będzie warunek pętli, ta wykona się wraz z pierwszą iteracją pętli
- instrukcje pomiędzy klamrami wykonają się wraz z każdą iteracją pętli
- iteracja odbywa się wewnątrz pętli (j++)
Pętla FOREACH
- wykonaj się dla wszystkich elementów, np. w liście, tablicy.
- po słowie kluczowym foreach w nawiasach wpisujemy typ oraz nazywamy obiekt, potem słowo “in” a następnie wpisujemy listę, bądź tablicę, z której elementy chcemy pobrać.
- typ obiektu powinien zgadzać się z typem obiektu znajdującego się w liście,
- Uwaga, można użyć słowa dynamic, jeżeli nie wiemy do końca co przechowujemy